مادر عزيزم از زماني كه من كودكي بيش نبودم همواره در گهواره كه شما بر بالين من مي نشستيد و وقت عزيزتان در نهايت شب تاريك تا صبح بيدار مي شديد كه نباشد من ناراحتي برايم پيش بيايد و تا كنون كه بزرگ شده ام براي من – همچون ديگر فرزندانت با دست نازنينتان, با دستهاي پينه بسته و ترك خورده زحمت كشيده ايد. اكنون با شما صحبت ميكنم تا همچون مادر حسينها و عباسها و علي اكبر ها و قاسمها مرا باشيوه اسلام , پيامبر و علي اشنا نموديد و مرا در بالين گرم زندگي بزرگ كرديد.

وصیت نامه الله يار يوسفي