در بهترين لحظات زندگي خود در زماني که لطف و عنايت بي‌دريغ و بي‌حساب خداوندي را بر وجود سراپا تقصير خود سرازير مي‌بينم، خدا را شاهد و گواه مي‌گيرم که راه را به اشتباه نرفته‌ام و خدا را شاکرم که در ميان بندگانش عنايت خود را متوجه من ساخت و توفيق حرکت در خط مستقيم هدايت را به من ارزاني داشت.
خداوند، باران لطف و فضل را بي‌وقفه بر سينه اين بنده بارانيد تا بتوانم شبنمي باشم تا در طراوت بخشيدن به گلستان توحيد سهم کوچکي داشته باشم.
پدر و مادر ارجمندم، اميدوارم که آن راهي را که برادرم رفت من نيز در آن راه قدم بگذارم و بتوانم به آن کاروان عظيم خود را برسانم.
باري پدر و مادر مهربانم، هر کس در راه خدا فرزندش را ايثار کند در روز قيامت فاطمه زهرا(س) مادر شهيد را شفاعت مي‌کند پس هنگامي که فرزندت را در راه قرآن مي‌دهي نبايد که سست شوي و زياد گريه کني که باعث سوء استفاده چشم بدبين گردد. در پيش مردم مانند کوه استوار بايستيد و مقاوم باشيد. پدر ارجمندم همان طور که قبلاً قرآن مي‌خواندي و به شکرانه شهادت آن ديگر بردارم قرآن خواندنت و عبادتت صد برابر شد.