با سلام ودرود به بزرگ رهبرشيعيان جهان حضرت ايت امام خميني و با سلام به ارواح مطهر شهداي اسلام سخنانم را شروع مي كنم.
حمد وسپاس خداوندي را كه در جهت كمالات خويش هدايتم كرد هرچند اغلب اوقات عمرم را به پيروي از نفس خويش گذراندم اما از انجا كه خدا خيلي مهربان و دلسوز بود مرا بحال خود رهايم نكردو هر بار از سقوط دائمي مصونم داشت و در عين بي لياقتي ام رحمات واسعه اش را شامل حالم كرد.
حقير خدايم را شاهد گرفته كه تنها براي رضاي او و بر اساس تكليفي كه احساس مي كردم به ميدان جهاد امدم و هيچ كاري را با ارزشتر از پيكار با خصم زبون نيافتم و حالا كه پا به ميدان جبهه گذاشتم سخني با كربلاي حسين(ع) دارم.كربلا سرود وصل بخوان كه ما مي اييم.
اي خوشا انان كه با دلي خسته از راه مي رسند راهي كه بسياري از عاشقان قبل از رسيدن به تو به ديدار خدا و معبود خويش واصل مي گردند و من نيز در ارزوي ديدار شما حقيرانه با بار گناه و معصيت قدم برداشته ام اگر رسيدم در اغوش خواهم كشيد و اگر نرسيدم به خيل شهيدان و به امام حسين (ع)خواهم پيوست و در اينجا احد و پيمان خويش را با خداي متعال مي بندم كه دوشا دوش رزمندگان شجاع اسلام و دنبال خميني قهرمان قدم خواهم نهاد هرچند اين راه صعب العبور است و در اين راه مسئله گذشتن از جان مطرح است كه ان را با دل و جان پذيرا خواهم بود.