ولادت | ۱۳۴۴/۰۷/۰۳ | بهار |
شهادت | ۱۳۶۴/۱۲/۰۹ | فاو |
بسم الله الرحمن الرحیم
امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون
البته مپنداريد كه شهيدان راه خدا مرده اند, بلكه زنده و به حيات ابدي شدند و در نزد خدايشان خواهند بود.
لازم بر اين دانستم كه فرصتي غنيمت بدست اورم كه يك وصيتنامه (كه گفته نميشود بلكه يك يادداشت) چون به تمام انسانها به نظر بنده اينطور ميرسد واجب ميباشد, نوشته شود.
اولا سلام به منجي عالم بشريت اقا امام زمان (عج) و نايب برحقش امام خميني كه در حقيقت پشتيبان تمام مستضعفان جهان است. لذا چنين شروع ميكنم اين وصيتنامه را, خدا شما شاهد باش (كه در همه حال شاهدي) من هدفي جز تو و مقصودي جز راهي كه شما خودت توسط پيامبرانت و همچنين با اخرين پيامبرت حضرت محمد(ص) و امامان به من نشان داده اي ندارم و عشقي جز شهادت در راه تو را ندارم و اميدم به توست و غير از تو پناهگاهي ندارم. هرچند بنده اي معصيتكارم و لكن گناهانم بر دوشم سنگيني ميكند.
پروردگارا صداي من كه نميرسد پس تو به خلق عالم برسان كه زنگ اسلام توسط نايب امامان زده شده است و امام عزيزمان اين مدير دانشگاه, زنگ خطر زده است, مردم بيدار شويد, راه مقدس اسلام و راه راست را فرا گيريد و پشتيبان امام زمان باشيد كه در جبهه ها فرماندهي تمام رزمندگان بر عهده خود ايشان ميباشد. باري همچنين حضرت علي (ع) چنين ميفرمايد: دوستت كسي است كه تو را از انحراف باز دارد و دشمنت ان كسي است كه با ستايش بيجا تو را بفريبد.