اكنون كه مى خواهم جملاتى را تحت عنوان وصيت خدمت امام عزيز و امت شهيد پرور ايران عرضه دارم در ابتدا عرض مى كنم كه اين راهى بود كه بايد مى پيمودم راهى بود كه با آگاهى كامل انتخاب كردم راهى بود كه حسين به من آموخت كه بذل جان كنم تا مكتبمان بماند راهى بود كه امام عزيزمان آن را بر ما هموار ساخت.آرى اى ملت عزيز ايران اى كسانى كه در زمان طاغوت در ذلت و خوارى بسر مى برديد قدر امام را بدانيد قدر اين نعمت الهى را بدانيد مثل او ديگر نخواهيد يافت بعد از حضرت على (ع) كسى نتوانسته حكومت اسلامى تشكيل دهد حال شخصى چون امام پيدا شده و اين گونه دشمنان اسلام را مات و مبهوت نموده است.سخنان او را به جان و دل بخريد.اى امت محمد تامل و انديشه كنيد و چون كوفيان زمان حسين نشويد،زرق و برق دنيا شما را نگيرد، در منجلاب نمانيد به سوى معشوق واقعى كه حق تعالى مى باشد پرواز كنيد آرى بنده به ايشان عشق مى‌ورزم و امرشان را امر خدا و رسول مى دانم چون در قرآن كريم داريم : ((يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولى الامر منكم)) يعنى اطاعت از اولى الامر را در كنار اطاعت از خدا و رسول قرار مى دهد.اميد است اين پير جماران و اين روح قرآن و نايب زمان،اين بنده ی ناتوان و تمامى رزمندگان را كه گفتند لبيك به ايشان كند شفاعت پيش آن منان.برادران هم رزمم در سنگر دانشگاه خدا را فراموش نكنيد جاه و مقام شما را فريب ندهد واقعا دانشجو باشيد و خداجو باشید نه سودجو و مقام جو،ضعفا و فقرا را بياد داشته باشيد.مسئوليت خون شهدا برگردن يكايك شماست حرمت خون آنها را حفظ كنيد و آنرا پايمال نكنيد.
