در سال ۱۳۵۸ ديده به جهان گشود و در دوران دفاع مقدس کودکي اش سپري شد مهدي طعم تلخ تجاوز ستمگران را با تمام وجود چشيد
ودفاع از حريم دين کشور برايش يک هدف و آرمان بود آرماني که براي رسيدن به آن تمام تلاشش را کرد و در همين راه جان شيرينش را در فروردين ۱۳۸۴ در پاوه تقديم امام و انقلاب کرد
يادش جاويد و نامش گرامي باد
خالصانه آمده‌ايم تا زيارتتان کنيم و با دل‌هاي خسته اما اميدوار، خدا را در اين مکان اهورايي با بغض‌هاي شکسته فرا بخوانيم و بگوييم که شهدا! ما شما را فراموش نکرده‌ايم… اصلاً مگر حماسه، شهادت، هويزه، طلائيه، بستان، صداي غرش توپ‌ها، حسين فهميده‌ها و باکري‌ها، چمران‌ها، آويني‌ها و … فراموش شدني هستند؟
نه، ما آمديم تا بگوييم که شما در روح و باطن ما جاي داريد. آمده‌ايم تا بگوييم هان اي عاشوراييان! عاشورايي ديگر در پيش است. آمده ايم تا هوار بزنيم: هاي اي شهدا، راه شما، انديشه شما و تفکر شما در روح و روان جامعه ايراني جاي دارد
