ولادت | ۱۳۴۶/۰۷/۰۱ | تویسرکان |
شهادت | ۱۳۶۲/۱۱/۲۸ | چنگوله |
گمان نكنيد كه شهيدان مرده اند بلكه انها زنده هستند و در نزد خداي روزي ميخورند
اينجانب محسن بيات وصيتنامه خود را شروع ميكنم با نام الله, با درود بيكران بر مهدي موعود, ولي عصر (عج) و نايب برحقش امام خميني بت شكن و با درود بر تمامي شهداي انقلاب اسلامي كه با خون خود درخت انقلاب عزيزمان را ابياري كردند و با درود بر تمامي رزمندگان كفر ستيز اسلام كه در جبهه هاي حق عليه باطل ميجنگند. و باري بخدمت پدر بزرگوارم دعا و سلام عرض مينمايم و اميدوارم كه پدرجان اگر من شهيد شدم هيچگونه ناراحتي نداشته باشي كه انشاء الله نداريد. نكند كه من شهيد شدم شما عزيزان ضعف نشان دهيد كه خداي ناكرده دشمن شاد شود و باري اگر شهيد شدم و پيكرم رسيد من را در كنار شهيدان عزيز سيد حسين عربي, سيد علي عربي و محمد هاشمي نژاد بخاك بسپاريد. و باري پدر جان خدمت مادر مهربانم دعا و سلام ميرسانم و اميدوارم كه من شرمنده را حلال كنيد و باري پدرجان بجاي من برادرانم را ديده بوسي كن و باري پدر جان از دوستانم بخواهيد كه مرا حلال كنند.زياد عرضي ندارم قربان شما و باري پدر جان دعاهاي توسل و كميل و دعاهاي ديگر را ترك نكنيد, مسجدها را ترك نكنيد, دعا براي امام و رزمندگان را فراموش نكنيد و اميدوارم كه راه شهيدان را ادامه دهيد ( انشاء الله) و اگر شهيد شدم اين شعار را برايم بخوانيد: لايي لايي نشكفته پرپر شد/ محسن عزيزم اخر شهيد شد