هر چه فكر مي كنم نمي دانم چگونه درونم و عشقم را به خدا بيان كنم ، اي خدا خودت بهتر مي داني خدايا تو بر همه چيز آگاهي « إن الله علي كل شئ ء قدير» . دلم مي خواهد كه هر روز در راه انبياء و اوصيا و شهدا جاني داشتم و اين جان بي ارزشم را در مقابل اسلام و نايب امام زمانش  تقدیم می کردم و خداوند دوباره روحي در جسمم مي افكند تا دوباره اهدا كنم و دوباره . . . ، خدايا تو آگاهي كه چقدر زجر و شكنجه روحي از دوري عزيزان شهيدم همرزمان رشيدم اين ياران با وفاي ابا عبدالله الحسين (ع) دارم و تنها زماني مي توانم خودم را آرام كنم و تسلي قلبم باشد كه به آنها برسم خدايا نكند فرداي قيامت از روي شهداي عزيز و از روي عزيز زهرا حسين شهدا (ع) و از روي نايب بر حق امام زمان (عج) رهبر كبير انقلاب مان امام خميني شرمنده شوم خدايا به تو پناه مي برم از شر هر شيطاني كه مرا مي خواهد از وصالم كه همانا رسيدن به شهيدان عزيز مي باشد جدا كند