ولادت | ۱۳۴۵/۰۲/۰۲ | اسد آباد |
شهادت | ۱۳۶۶/۰۵/۰۴ | بروجرد |
خداوند کريم مي فرمايد : آنکس که مرا طلب کند مي يابد . آنکس که مرا يافت مي شناسد و آنکس که مرا شناخت دوستم ميدارد و آنکس که دوستم داشت به من عشق مي ورزد و آنکس که به من عشق ورزيد من نيز به او عشق مي ورزم . آنکس که به او عشق ورزيدم ميکشم او را و آنکس را که من بکشم خونبهايش واجب است و آنکس که خونبهايش بر من واجب است پس من خودم خونبهايش هستم .
با درود و سلام بر مهدي صاحب الزمان منجي عالم بشريت ، پرچمدار عدل و عدالت و نايب بر حقش بنيان گذار جمهوري اسلامي ايران ، ابراهيم زمان ، موسي دوران ، پير جماران ، رهبر مستضعفان ، اميد مسلمانان ، خار چشم دشمنان ، دشمن مستکبرين و نور چشم مسلمين ، يگانه زعيم عاليقدر امام امت خميني بت شکن و با درود وسلام بيکران بر شهداي کربلاي خونين حسيني تا شهداي کربلاهاي ايران که با نثار خون سرخشان درخت اسلام را در کشور عزيزمان آبياري کردند و به نداي هل من ناصر ينصرني حسين پاسخ گفتند و نشان دادند که حسين جان اگر چه ما در کربلا نبوديم تا تو را ياري کنيم ليکن با پيروي از تو و راه حق و آزادي تو خون سرخت را لاله انقلاب کرديم تا سرانجام مرقد مطهرت را از لوث بعثيهاي کافرپاکسازي کرده و قدس عزيز را از چنگال صهيونيسم آزاد سازيم . باميد آن روز وصيت نامه ام را به نام آنکه نيستي را هستي بخشيد و قلم را فکر آموخت آغاز مي نمايم :