بسم الله الرحمن الرحيم
اين وصيت من وحيد ريحاني بشما وخانواده ام مي باشد .
از برادرانم سعيد ومصطفي وهمشهريانم حلاليت ميخواهم واز همگي شماها واز اهالي روستاي زاغه حلاليت ميطلبم ؛ باري از پدر بزرگم حاجي بهرام واز مادر بزرگم حلاليت ميخواهم ……..
اي برادران واي جوانان نکند در رختخواب ذلت بميريد که حسين در ميدان نبرد شهيد شد اي جوانان مبادا در غفلت بميريد که علي در محراب عبادت شهيد شد ؛ مبادا در بي تفاوتي بميريد که علي اکبر حسين در راه حسين (ع) وباهدف شهيد شد….
اي مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگيري کنيد. که فردا در محضر خدا نمي توانيد جواب زينب را بدهيد که تحمل شهيد را کرد مانند مادر « وهب » جوانانتان را به جبهه هاي نبرد بفرستيد وجنازه شان راتحويل نگيريد ؛ مادر «وهب» فرمود سري را که در راه خدا دادم پس نميگيرم .
سلام مرا به رهبر عزيزم برسانيد وبگوئيد تا آخرين قطره خونم سنگر اسلام را ترک نخواهم کرد .