بسم الله الرحمن الرحيم
بنام خداوند بخشنده مهربان
مورخ 21/12/66
سلام و درود فراوان به رهبر انقلاب و سلام درود فراوان بر امت شهيد پرور ايران و سلام فراوان بر ملت مسلمان و شهيد پرور ايران
اکنون که اين وصيت نامه را مي نويسم نمي دانم که آيا در راه دين و مبين اسلام افتخار شهادت نصيبم مي شود يا خير ولي بهر صورت خواسته هاي مرا انجام دهيد. باري پدر و مادر عزيزم نمي دانم که چگونه از زحمات بي دريغ شما که براي بالغ شدن من کشيديد قدرداني کنم ولي شما خطاهاي کودکانه مرا ببخشيد مادر جان و پدر بزرگوارم اميدوارم اين خواسته هاي مرا حتما انجام دهيد و بعد از من هرگز گريه و زاري نکنيد زيرا خون من از خون شهيدان ديگر رنگين تر نمي باشد اين يک وظيفه شرعي مي باشد که هر فرد مسلمان تفنگ بردارد و به جنگ کساني برود که آمده اند تا اسلام عزيز ما را نابود کنند آيا اين بي غيرتي نمي باشد که ما در منزل بنشينيم و کافران به خاک اسلامي ما حمله کنند و به ناموس ملت ما تجاوز کنند نه من هرگز قبول نمي کنم در جائي که مرگ سرخ باشد آيا ناشايسته نيست که انسان با مرگ زود بميرد بعد از من کساني که از من ناراحتي ديده اند از آنها طلب بخشش بخواهيد باري خداي ناکرده بر کسي منت نگذاريد و کشته شدن پسرتان را به رخ آنها نکشيد.