به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، نویسنده نام‌آشنای ادبیات دفاع مقدس در دیدار مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه انصارالحسین(ع) و دبیر کنگره ۸ هزار شهید استان همدان، از روایتی متفاوت برای نگارش آثارش پرده برداشت و از خواب‌هایی گفت که مسیر قلم او را تعیین کرده‌اند. او با اشاره به اینکه نگارش کتاب‌هایی چون «حدیث حاضر غایب» به دستور مستقیم شهدا در عالم رویا بوده، تأکید کرد که این کار را وظیفه خود می‌داند و هیچ‌گاه به دنبال کسب شهرت و مقام نبوده است.
محسن صیفی‌کار در ابتدای صحبت‌هایش با اشاره به اینکه کار نوشتن را یک تکلیف می‌داند، بیان کرد: این کار وظیفه بود و ما نه چیزی می‌خواهیم و نه توقعی داریم. اگر گاهی حرفی می‌زنیم، برای اصلاح مسیر است. این وظیفه طلبگی و معلمی ما است که حق مطلب را ادا کنیم، هرچند می‌دانم که نمی‌توانم. ما به شهدا مدیونیم و آن‌ها بر گردن ما حق دارند و این تکلیف را بر ما گذاشته‌اند.
وی در این باره گفت: یکی از این کتابهار «حدیث حاضر غایب» است که در مقدمه آن هم اشاره کرده‌ام. شهید همدانی به خوابم آمد و حتی یک عنوان عجیب و غریب را به من نشان داد.
این نویسنده دفاع مقدس با بیان اینکه این کتاب از ناگفته‌های شهید همدانی است، افزود: این کتاب متأسفانه هنوز شناخته نشده است، در حالی که کتاب بسیار مهمی است؛ چراکه راوی آن آقای مظاهری است. این کتاب از لحظه آشنایی شهید همدانی با آقای مظاهری در سال ۱۳۵۹ تا لحظه شهادت ایشان در حلب را به طور دقیق روایت می‌کند و واقعاً فوق‌العاده است.
وی با اشاره به کتاب «راهکار هشت» درباره شهید چیت‌سازیان که مستندات، سخنرانی‌ها و خاطرات و وصیت نامه شهید در آن گردآوری شده است، گفت: خواب دیدم در ارتفاعات سرگردانم و دنبال یک راه یا چشمه‌ای برای نوشیدن می‌گردم. ناگهان یک آب متراکم شده در بین سنگ‌ها پیدا کردم. خواستم با شکستن سنگی راهی برای خروج آن باز کنم که دیدم علی‌آقا چیت‌سازیان و حاج مهدی پایین نشسته‌اند. علی‌آقا آب را بالا گرفته بود تا وضو بگیرد یا بنوشد. آن خواب عجیب باعث شد که به این فکر بیفتم که این کتاب‌ها را برای چه کسی می‌نویسم.
صیفی‌کار با تأکید بر اینکه هیچ‌گونه نفع مالی از این کار ندارد، افزود: من هرگز به فکر چنین چیزی نبودم. ناخودآگاه سراغ شهدا رفتم و فهمیدم این برکتی که در کارم هست، به من ربطی ندارد، و مهم نیست که حتی مورد توجه قرار بگیرد. من هیچ توقعی از هیچ‌کس ندارم. ما بدین در نه پی جاه و مقام آمدیم، بلکه با ارادت و از روی تکلیف آمدیم.
وی در پایان صحبت‌هایش با اشاره به اینکه تمام این دنیا فانی است، گفت: چه فایده دارد که چند کتاب بنویسی، تقدیرنامه بگیری یا مدال بگیری، اگر جان مطلب درونی نباشد؟ امیدوارم که این کارها راهی باشد برای هدایت، وگرنه این چیزها ماندنی نیست.
