بسم الله الرحمن الرحيم

حضور محترم خانواده عزيزم سلام. سلامى مجدد و شايد براى آخرين بار.

بارى عزيزان اميد وارم كه اين سلام گرم و پرشور و پر از احساس مرا كه اميدوارم شما آن را پذيرا باشيد و نمى دانم كه شايد اين آخرين باراست كه عزيزانم حرف مى زنم.

پدر جان و مادر جان اولا از شما شروع مى كنم؛ اميدوارم كه نبودن مرا طاقت بياوريد و پدر جان مادر جان من ۲۰ سال از عمرم را به شما زحمت دادم و شما هميشه در خوبي هاى من و بدى هاى من بوديد و براى من زياد زحمت كشيديد و اين را مى دانم كه شما گردن من زياد حق داريد. من در اين حد كه از عمرم ميگذرد نتوانستم دينم را به شما ادا كنم. اميدوارم مرا حلال و عفو بفرمائيد.

شما برادران. برادر عزيزم. نور چشمان من. شما هميشه حاضر نبوديد كه يك خار حتى به پاى من برود و شما اين را بدانيد كه هميشه جلوي چشمان من بوديد. برادر انم اين را به شما بگويم هر چند كوچكتر از اين هستم كه شما را نصيحت کنم. بدانيد كه حتما بايد بگويم هيچگاه در نبودن من، برادر كوچكتان، دست پدر را رها نكنيد و آنها را در زير سايه خداوندى خدا و در زير سايه بزرگ خودتان نگهداريد چون در نبودن من وجود شما تسكين خاطرى براى آن ها ميباشد. قربان شما برادرانم .