ولادت | ۱۳۴۳/۰۸/۲۶ | همدان |
شهادت | ۱۳۶۲/۱۱/۲۷ | چنگوله |
«بسم الله الرحمن الرحيم»
اي خوش آن روزي که پرواز کنم تا بر دوست/ به اميد سرکويش پر و بالي بزنم
اين وصيتنامه بنده سر تا پا گناه اميرابوالفضل سپهري است. اميدوارم که لياقت پيدا کنم و به شهادت در راه الله نائل شوم و شهادت من مورد قبول حق گردد از شما امت اسلام ميخواهم که براي آمرزش گناهان من دعا کنيد تا خداوند از سر تقصيرات من روسياه درگذرد.از پدر و مادر و تمام کساني که بر من حقير حقي دارند ميخواهم که مرا حلال کنند. سلام مرا به امام روحي له الفداء اين نور و روح جامعه اسلام و اين فرزند علي(ع) و اين حسين زمان ما برسانيد. هرگز او را تنها نگذاريد و اوامر او را چون وحي منزل بدانيد که تا لطف خداوند و رهبري اين امام عزيز نبود انقلاب و اسلام اينگونه تداوم نمييافت و اوست که باعث اعتلاي اسلام و مسلمين شده است.
از دانشآموزان حزبالله ميخواهم که همانطور که سنگرهاي رزم را پر کردهاند حفاظت از سنگرهاي دانشگاه و مدارس را فراموش نکنند زيرا همانطور که امام عزيز فرمودهاند «اگر دانشگاهها اصلاح شوند جامعه اصلاح ميشود» بر شماست که دانشگاهها را پر کنيد و تخصصهاي مورد نياز مسلمين را ياد بگيريد تا مسلمين از متخصصين منحرف و غيرمتعهد بينياز شوند.
پدر عزيزم مبلغي پول و هر چه که دارم به حساب جبهههاي جنگ واريز کنيد تا به مصرف پيروزي اسلام برسد و کتابهاي پزشکي و دانشگاهي مرا به کتابخانه دانشکده بدهيد.