بسم ا… الرحمن الرحيم
شب است و باد انچنان چادر را تكان مي دهيد كه گويي خيال دارد ما را با چادر به هوا ببرد عجب دعاي كميلي بود امشب وسط دعا بود كه خبر آماده باش را دادند نمي دانم چطور شد يكدفعه به فكر نوشتن وصيت نامه افتادم من كه صبح تا شب براي برادران رزمنده وصيت نامه مي نويسم هيچ تا الان به فكر نبوده ام كه براي خودم آيا انسان در خانه بدور از هياهوي مرگ درك خواهد كرد كه زندگي چقدر بسي ارزش است ؟ خير به خدا فقط اينجا انسان به اين حقيقت پي مي برد كه بله دنياي زيباي ديگري ماوراي اين وابستگي رنگارنگ هست . اي خدا فرياد از غفلت كه پرده ها چكونه جلو حقيقت را براي ديدن انسان مي گيرد جـلوه ها مي دهد دمادم و چهره ها نشان مي دهد اما چه كسي است كه ببيند آيات قرآن چه خوب فهميده مي شود در اين چنين هنگامه هايي اي دل مگر دعاي كميل هميشه ناله علي (ع) نيست