بسم اله الرحمن الرحيم 

مادر جان، پدر جان، خواهران و برادران عزيزم

با آن که ميدانم شهدت من براي شما ناراحت کننده است ولي بايد بگويم که شما شهادت را درک مي کنيد زيرا که شهادت راه انبياء و اولياء خداوند است. راه حسين ابن علي (ع) و ديگر فرزندان پاک او مي باشد. در شهادت من نمي گويم اشک نريزيد زيرا که امام گفت براي شهيدان خود گريه کنيد تا راهشان زنده بماند.مي دانم که بعد از شهادت من کساني هستند که شما را زخم زبان مي زنند و باعث ناراحتي شما مي شوند امام شما بايد صبر داشته باشيد زيرا که زينب (س) در مصیبت های حسين (ع) صبر نمود تا به دشمنان بفهماند که راه شهدا زنده و جاويد خواهد بود.

وصيتي با برادران و خواهرانم دارم

از شما مي خواهم که هر يک به نوع خود پاسدار حرمت خون پاک شهيدان باشيد. من نمي دانم که در اين وصيتنامه چه بگويم زيرا که خود شما از من نسبت به انقلاب روشن تر هستيد و مسائل را بهتر مي دانيد از خواهرانم مي خواهم که در حفظ حجاب خود و بپا داشتن نماز کوشا باشند.چرا که من کوچکتر از آن هستم که بخواهم نصيحتي کنم اما مي خواهم بگويم که سعي کنيد در زندگي تقوا را پيشه کنيد. مسائل زندگي را در اين بعد ماديت نگاه نکنيد. يک عده هستند که به خاطر پول و مال دنيا زندگي خود و زندگي ديگران را تباه مي کنند تا بتواند پول بيشتري براي خود جمع کنند ولي نمي دانند که در آخرت حسابي هست.نه پولي به فرياد انسان خواهد رسيد و نه شخصي، پس با چشم باز به دنیا نگاه کنيد تا بتوانيد خود را از منجلاب گناه بيرون بکشيد و سعي کنيد هميشه و در همه حال در خدمت اسلام و مسلمين باشيد و به نصيحت امام گوش فرا دهيد