عزيزم وصيتنامه خود را شروع مي كنم, به اميد آن روز كه چندان دور نيست.
پدر جان, برادر متقي ام, و خواهران زينب گونه ام, خانواده عزيزم از اينكه بي خبر و بدون اطلاع شما را ترك نمودم معذرت مي خواهم و اميدوارم مرا عفو كنيد چون براي ياري اسلام و مستضعفين بدين جنگ تحميلي آمده ام و بايد بدانيد كه آمدن من به اين جنگ صد در صد آگاهانه و محققانه بوده است, خانواده عزيزم شما يك به يك بر من حقي داريد كه اگر چه نتوانستيم جبران كنم و تنها سفارشي كه دارم اين است كه هوشيار باشيد زيرا اگر هوشيار نباشيد نمي توانيد بسادگي از معبر خطرناك اين دنيا عبور كنيد.