بسم الله الرحمن الرحيم
و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون
مپنداريد و گمان نكنيد كساني كه در راه خدا كشته مي شوند مرده اند بلكه زنده اند و در نزد خدايشان روزي دارند.
با درود بر منجي عالم بشريت, آقا امام زمان و نايب بر حقش, حضرت امام امت و با درود به روان پاك شهداي صدر اسلام خصوصا شهداي كربلاي حسيني و با درود به شهداي جنگ تحميلي. هم اينك كه چند كلمه اي از وصيت نامه خودم را براي شما ملت سر فراز ايران اسلامي و اسلام ناب محمدي كه همچون نقشي بر روي سنگ مزارم نقاشي مي كنيد كه به قول شاعران مي گويند: آب دريا ميرود و ريگهايش مي ماند.
اي دوست, اي آشنا, اي برادر رزمنده, اي غريبه اگر وصيت نامه من به دستت افتاد به كلبه ما سفر كن و به جاي من گلوي برادرم مهدي را ببوس, گلوي او گلوي من است و جاي بوسه گاه مادر است. هان اي كساني كه مامور دفن من هستيد, اگر كه بدنم همچون گل لاله پرپر بود, بگذاريد كه پروانه ها به گرد شمع و بلبلان به گرد گل, به عشق طبيعت, نغمه سردهند و هان اي كساني كه بر مزارم مي آييد, تكه قالب يخي بر روي مزارم بگذاريد تا همه بدانندكه همچون گل يخ زندگي سردي داشتم و دستانم را باز بگذاريد تا همه بدانندكه دست خالي از اين دنيا رفتم و موهايم را آشفته نگاه داريد تا بدانند دست محبتي بر سرم كشيده نشد