با نام خدا و ياد اوليا و انبيانش و با سلام بر رهبر كبير انقلاب ناجي امت رزمندگان دلير اسلام بر ارواح طيبه شهدا و شهيدان زنده معلولين انقلاب اينك كه قلم در دستم كه بر روي كاغذ مي لغزد به ياد دارم بارها قلم را به در دستم روي كاغذ لغزانده ام و وصيت نامه نوشتم بدان اميد كه فداي اسلام شوم و راه كربلا براي ديگر برادران باز شود البته ميدانيد نه درجه و مقام خداوند مختص افراد صالح و متقي است و عاصيان را در آن جايگاه و مقام راهي نيست لكن در اينجا توبه و ندامت خود با كمال سرافكندگي و خجلت به پيشگاه حضرت بايتعالي و رحمت نامتناهي ائ ميبرم سخن با پدر و مادر مهربانم اميدئارم كه سلام ناقابل فرزندتان را بپذيريد و از اينكه سالهاست باعث رتج و زحمت شما شدهاست من را ببخشيد
وصیت علي برار موميوند
