به نام آنكه جان را هستي بخشيد

من استوار يكم قدرت الله آقا ربيع به شناسنامه شماره ۵۱۸ متولد ۱۳۲۵ صادره از ملاير خود را مسئول مي دانم كه در اين شرايط كه مشغول جنگ با كشور عراق هستيم و من هم بنا به به وظيفه و شغلي كه دارم يكي از سربازان جنگنده هستم نكاتي چند را به عنوان وصيت نامه در اين چند صفحه متذكر شدم كه بعد از من براي خانواده ام باقي بماند.

پس از ابتدا پدرم شروع مي كنم. پدر جان سلام، سلام به تو و دست هاي رنج كشيده ات سلام به تو دل ساده و پاكت. سلام بر تو كه هر خطي از چهره ات نشان از رحمت و رنج ساليان دراز دارد. پدر عزيزم اكنون كه من در آغاز سي ششمين سال زندگي هستم به خوبي دريافته ام كه تو در سالهاي دور متحمل چه زحمتهاي بسياري گرديده اي و در چه شرايط سختي ما را بزرگ كرده اي به پاس همه زحمات از تو متشكرم و از تو تقاضا دارم اگر در اين حين اين جنگ براي من اتفاقي افتاد و كشته شدم مرا ببخش و برايم دعا كن و همانطور كه از تو انتظار دارم در مقابل فقدان من صبور و در يا دل باشي زيرا مشيت الهي بر من هم اين چنين سرنوشتي را رقم زده است و براي از دست دادن من افسوس نخوريد زيرا اين سرنوشت همه انسانهاست منتها هر يك نوعي البته اينرا مي دانم كه براي هر پدري مخصوصاً تو غم از دست دادن فرزند جانگزاست ولي تحمل كن به خدا توكل كن و همچنان كه تا بحال براي من پدري كرده اي براي بچه هايم نيز پدر باش و تا حد امكان نگذاري جاي خالي مرا براي آنها پر كني و از پدر همسر عزيزم همانگونه كه شايسته اوست مانند يك دختر واقعي سرپستي نمايي.