هیچ چیز نمی تواند گلوی تشنه مرا سیراب کند جز شهادت

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ

ای پیامبر هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند.شکر می کنم خدا را که توفیق به من داد بتوانم وظیفه شرعی خود را در حد توانم نسبت به اسلام و قرآن انجام دهم و در مدت عمرم این زمان را که عازم جبهه می باشم بهترین زمان عمرم می بینم.از خدا تقاضا کرده ام که مرا در بستر نمیراند و مرا در راه اسلام بمیراند این آرزویم را از خدا می خواهم که به من ایمان عطا کند که فقط راه امام حسین (ع) را دنبال کنم. باید دین خود را تا آنجا که می توانم به اسلام و مردم مظلوم ادا نمایم. بالاخره پس از چندین سال زندگی به یاری خدا به هدفم رسیدم و هیچ چیز در زندگی جز شهادت آرزوی من پاسدار نیست و هیچ چیز نمی تواند گلوی تشنه مرا سیراب کند جز شهادت.وصیت می کنم اگر انشاءالله در این مسیر مقدس کشته شدم با خون ناچیزم این درخت تناور اسلام آبیاری شود .وصیتی دارم به پدر و مادرم هر موقعی که به یاد فرزندتان افتادید به یاد فرزندانی باشید که بدن پاره پاره آنها را مادرانشان ندیده اند، منتظر من نباشید، که نرفته ام که زنده بر گردم، رفتم تا مبارزه با کفر کنم و بکشم و اگر توانستم کشته شوم .وصیت می کنم که برای من اشک نریزید به مادرم بگویید تو در نزد فاطمه (س) سربلند خواهی بود تو هم شهید دادی.و تو ای پدر عزیزم ناراحت نباش چون مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است. پدرم خدا شکر کن که به فرزند شما شهادت را عطا کرد.