اى كسانى كه مامورين مخفى هستيد مرا در تابوت كوچكى نهيد تا بدانند مورچه اى بيش نيستم . دستانم را بيرون گذاريد تا بدانند كه چيزى با خود نبرده ام . چشمان مرا باز بگذاريد تا همه بدانند چشم انتظار بوده ام . قلبم را بشكافيد تا همه بدانند عاشق بوده ام و هر چه پارچه سياه است بر مزار من نهيد تا همه بدانند هر چه سياهى است مال من است و بعد مرا بخاك بسپاريد و در آخر يك قطعه يخ مانند صليب بر روى مزار من نهيد تا با اولين طلوع آفتاب آب گردد و قطره قطره بر روى مزار من همانند مادرم از برم اشك بريزد. ۲۳/۱۲/۶۶